Artsen

Straat: Boekenberglei

Nummer: 165

Postcode: 2100

Stad: Antwerpen

Email adres:

Website: www.lijfwacht.be
Website: www.omissioncovid.be

Het maken van afspraken online met Dr. Léon Scheepers is alleen mogelijk voor bestaande patiënten. U krijgt een bevestiging per mail van uw gemaakte afspraak.

Per mail kunt u mij op contacteren voor:

• Advies
• Een vraag tot afspraak voor een nieuwe patiënt
• Indien mijn online agenda vol staat en u toch een afspraak wenst.

Hier vindt u de online agenda.

BRENG ALTIJD UW IDENTITEITSKAART MEE

REMINDER vanaf januari - NIEUW ADRES:

- Boekenberglei huisnummer 165 -

VAKANTIE/CONGRES van 16/9 t/m 15/10

Verzuim.
Nachtmerrie van het dominante denken tijdens covid-19.

Léon Scheepers

Mijn eerste boek, Lijfwacht, is geschreven met de intentie om de dagdagelijkse praktijk toe te lichten maar ook om de plaats van de homeopathische geneeskunde in de maatschappij te schetsen. Tijdens het schrijven kwam, voorjaar 2020, de coronacrisis in volle hevigheid opzetten. Dit kon niet genegeerd worden. Hoofdstuk 5 van Lijfwacht werd dan ook gewijd aan de eerste zes maanden van deze crisis. De input van informatie stopt namelijk op 16 september 2020.

In “Verzuim. Nachtmerrie van het dominante denken tijdens covid-19”, pik ik de draad op en wil ik dieper ingaan op de mogelijkheden die de homeopathische behandelwijze bijkomend zou kunnen bieden in pandemieën. In mijn carrière als huisarts deden zich twee pandemieën voor met name de Mexicaanse griep in 2009 én de coronacrisis van 2019 – 2022. Over de eerste crisis schrijf ik in hoofdstuk 9 van dit boek.

Als arts hebben wij bij ons afstuderen de eed van Hippocrates afgelegd. Hierin belooft de jonge arts om “naar best vermogen een kwaliteitsvolle geneeskunde ten dienste van de medemens en de samenleving in te zetten”. Is het dan niet spijtig vast te stellen dat een groot therapeutisch arsenaal, zeker van toepassing bij epidemieën, genegeerd wordt?

De lezer een inkijk geven hoe de crisis ervaren werd door een huisarts met bijkomende opleiding in de homeopathische geneeskunde, dat is de intentie van dit boek. Alles wat u leest is uit de dagelijkse praktijk gegrepen. U wordt mee op reis genomen. Via golven, solidariteit, hoop en vrijheid naar het verlies van integriteit. Tenslotte rest er spijtig genoeg voor veel mensen niet veel meer dan vast te stellen dat ze pech gehad hebben. Nog erger, sommige mensen zijn de wanhoop nabij en voor hen is er een leven vóór en ná covid-19.

Dit boek moest geschreven worden. We zitten namelijk met een probleem op het gebied van de gezondheidszorg. Veel werd verzwegen. Bepaalde zaken mochten het licht niet zien. De titel van mijn boek laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Over heel de wereld zijn onschuldige burgers slachtoffer geworden van verzuim door overheden.

Ten eerste had de coronacrisis er anders uitgezien mocht de homeopathische geneeskunde op het moment van uitbreken reeds geïntegreerd zijn geweest in de gezondheidszorg. Patiënten zouden betere en gerichtere ondersteuning gekregen hebben tijdens de quarantaine-fase daar waar zij nu enkel de beschikking hadden over pijnstillers. Zonder de geïndividualiseerde behandeling met ho- meopathische geneesmiddelen, was het bang afwachten hoe het zou evolueren. Gaat er een opname volgen of niet? Daar waar door een behandeling, elke keer weer gericht op de specifieke, individuele symptomen, het virus minder de kans zou hebben gekregen om zich in de cellen te nestelen. Bij een aantal patiënten had hierdoor onheil op lange termijn vermeden kunnen worden, met name de ontwikkeling van long covid. Het aantal ziekenhuisopnames zou minder geweest zijn en mocht een opname toch nodig zijn geweest, zelfs dan zouden deze patiënten bijkomend veel baat gehad hebben aan een ondersteuning op basis van de meest in het oog springende symptomen. Mijn gedurfde bewering wordt toegelicht met korte beschrijvingen van klinische gevallen uit de dagelijkse praktijk. Deze dominante houding van de conventionele ten opzichte van de homeopathische geneeskunde is hoe dan ook niet iets specifieks van deze crisis. Niets nieuws onder de zon. Al van bij haar ontstaan, wordt de homeopathie verketterd.

Ten tweede heeft er zich ook binnen de conventionele geneeskunde een fenomeen van dominant denken voorgedaan. Er was maar één mening mogelijk. Eén discours. Dát van de virologen die vanaf het begin van de crisis de media domineerden. Elke mening die door hen als dissident beschouwd werd, moest direct monddood gemaakt worden. Er was geen ruimte voor nuance in het debat. De mainstreammedia hebben hier naarstig toe bijgedragen.

Het dominante denken deed dus zijn werk ten opzichte van een externe vijand met name de homeopathische geneeskunde, maar ook ten opzichte van een interne vijand, de zogenaamde “dissidente” stemmen.

Mijn hoop is dat na het lezen van dit boek bij u de overtuiging gegroeid zal zijn, dat de coronacrisis er anders uitgezien zou hebben mocht er binnen de conventionele geneeskunde meer openheid geweest zijn naar andere meningen. Veel patiënten zou veel leed bespaard zijn geweest.

Heel de coronacrisis zou voor de geneeskunde een les in bescheidenheid mogen zijn. Tot nu toe geeft het niet de indruk dat dit het geval is en dat is zo jammer. Men is onverdroten blijven inzetten op massavaccinatie zonder rekening te houden met natuurlijk opgebouwde immuniteit én op maatregelen waarvan geweten is dat zij niet efficiënt/ nuttig zijn. Maar ja, men moest iets doen.

Het fenomeen “voortschrijdend inzicht” wordt vaak van stal gehaald als men zijn mening heeft moeten bijsturen. Op zich is dat allemaal niet erg, maar vaak gebeurde het rijkelijk laat. Het is geweten dat medische ervaring niet meer is dan een opeenvolging van onstandvastige medische theorieën. Methodes die als standaard werden beschouwd, worden vroeg of laat weer even gemakkelijk verworpen. Een rechtsreeks gevolg van de reductionistische manier van hun denken.

In het kader van de coronacrisis denken we dan bijvoorbeeld aan de vaststelling van het feit dat bij besmetting, het virus door gevaccineerden óók verspreid kan worden. Het covid safe ticket (CST) heeft aldus eerder bijgedragen tot de verspreiding van het virus, dan tot de inperking ervan.

De rol van de mainstreammedia in heel de crisis mag niet onderschat worden. Zij volgden blindelings de virologen. Andere wetenschappers kregen in de media geen forum en/of werden totaal doodgezwegen.

Er werd angst gezaaid onder de mensen. Dit is een gekende en vaak toegepaste tactiek in de marketingwereld: “fear makes consumers”. Hoe banger mensen in het geval van covid-19 gemaakt worden, hoe meer zij geneigd zijn om zich te laten vaccineren met een experimenteel medicijn, ook al behoren zij hoegenaamd niet tot een risico- groep. Men werd opgeroepen om dit te doen uit solidariteit en in het algemeen belang. Het aantal besmettingen zou daardoor verminderen, wat dus niet het geval was en nog steeds niet is. Bij sommigen onder hen zorgde deze overprikkeling van het immuunafweersysteem voor dramatische gevolgen op korte en lange termijn.

Het boek is ingedeeld in de volgende hoofdstukken:

Hoofdstuk 1: Golven.
Als een soort onderzoeksjournalist ga ik door artikels, verschenen in de geschreven pers zowel in de mainstream- als in de gespecialiseerde medische pers. Ik som de feiten op, gestaafd met de referenties. Ook uitspraken in televisieprogramma’s worden onder de loep genomen. De lezer zal zelf zijn/haar conclusie moeten trekken over hoe alles verlopen is. Het is intussen weer even geleden, heel die pandemie en men vergeet snel en graag. De bedoeling van dit hoofdstuk is om u terug onder te dompelen in de sfeer van “toen”.

Hoofdstuk 2: De bodem en de kiem
In dit hoofdstuk ga ik wat dieper in op de vraag waarom nu de ene persoon meer last ondervond van het virus dan de andere.

Hoofdstuk 3: Solidariteit
Tijdens de eerste golf was er een enorme solidariteit. Door de maat- regelen te volgen en door “in ons kot te blijven”, gingen wij gezamen- lijk het virus verslaan. Er werd geapplaudisseerd voor de zorgverle- ners. Er was een nooit geziene rust neergedaald over de maatschappij. In dit hoofdstuk beschrijf ik casussen uit eigen praktijk. Ik hoop dat u als lezer ook gefascineerd geraakt door de kracht van geneesmidde- len die vrij verkrijgbaar zijn in de natuur, zonder patenten en zonder leveringsproblemen.

Hoofdstuk 4: Hoop
Was het afnemen van PCR-testen in de eerste golf bijna onmogelijk, dan ging dat in de tweede golf vlotter. Ik beschrijf een aantal casus- sen uit eigen praktijk.
De eerste berichten verschijnen over versnelde productie van vaccins. Er is weer hoop.

Hoofdstuk 5: Vrijheid.
“De weg naar de vrijheid”. De vaccinaties gingen daarvoor zorgen. Ik ga in op de geschiedenis van vaccinatie. De verschillende vaccins worden beschreven. Er wordt ook dieper ingegaan op de mogelijke schadelijke effecten op korte en lange termijn. Een nieuw begrip doet zijn intrede: vaccinatienijd.

Hoofdstuk 6: Integriteit
Door de intrede van de vaccins ontstaat er een polarisatie in de maat- schappij. Mensen worden uitgesloten omwille van persoonlijke keu- zes. Ik beschrijf vier casussen van patiënten die hun drang naar inte- griteit duur hebben betaald. Het mag duidelijk zijn dat covid-19 geen “gewoon griepje” is.

Hoofdstuk 7: Pech
Mensen die covid-19 al hadden doorgemaakt, al natuurlijke antistof- fen hadden en zich toch lieten vaccineren. Of mensen die op het moment van vaccinatie, covid-19 hadden. Mensen die zich lieten vac- cineren, vervolgens covid-19 opliepen en zich dan nog verder lieten vaccineren. Veel variaties op een thema maar allemaal met drama- tische gevolgen voor de gezondheid van sommige patiënten. Ook niet medisch geschoolde mensen weten nu wat een myocarditis is. Plotse dood! Turbo kankers. Verder wordt als gevolg van een opeen- volgende (in de meeste gevallen onnodige en schadelijke) stimulatie van het immuun afweersysteem, een toename van herpesinfecties vastgesteld. Ook deden er zich verschillende gevallen van klierkoorts voor, zelfs bij mensen op leeftijd. Casussen uit eigen praktijk worden beschreven.

Hoofdstuk 8: Wanhoop
Long covid! Een ramp. Gezonde mensen die in de problemen ko- men. Zelfs mensen die niet echt heel ziek zijn geweest van covid-19 tijdens de quarantaine fase. Hersenmist. Concentratieproblemen én de ondraaglijke vermoeidheid. Enkele casussen worden besproken.

Hoofdstuk 9: Prelude.
Wat eraan voorafging. Met name de Mexicaanse griep in 2009. Een déjà-vu gevoel overvalt ons. Het lijkt gewoon copy-paste.

Hoofdstuk 10: Reflectie.
Tijd om stil te staan bij wat geweest is en nog is. Bij de toekomst en hoe het anders zou kunnen.

De beste stuurlui staan aan wal en de lezer zou mij daar ook van kunnen beschuldigen. Maar wij zijn met véél stuurlui die een andere kant willen opvaren. Op een verschillende manier wordt door verschillende mensen, elke keer weer opnieuw, aangehaald dat heel de gezondheidszorg op een andere manier georganiseerd zou moeten worden. Een farmaceutische industrie die aandeelhouders tevreden moet stellen, stelt niet altijd de patiënt centraal. Belangen komen met elkaar in conflict. Wat met patenten? Wat met filantropie? Wat met de rol van de media? Uiteindelijk blijven we met zoveel vragen achter en toch zou het ene het andere niet mogen uitsluiten namelijk een geïntegreerde geneeskunde waar het beste van verschillende benade- ringen aan de patiënt wordt aangeboden die dan vrij kan kiezen. Dat lijkt mij toch niet zo moeilijk. Welke krachten houden dit tegen? Ik blijf dus hopen, vanuit naïviteit? Ik weet het niet. Kan zijn. Wat ik wel weet is dat ik dit boek moest schrijven. Het zou mooi zijn als vanuit Verzuim iets positiefs zou kunnen groeien. Hoop doet leven!

Léon Scheepers.
December 2023.

Lijfwacht
Reis door 40 jaar huisartsenpraktijk.

Léon Scheepers

Als arts worden wij dagelijks geconfronteerd met de broosheid van ons bestaan. Gezondheid is en blijft het hoogste goed. Mensen die op hun gezondheid moeten inleveren zien veel toekomstperspectief verdwijnen. Voor de meeste mensen is gezondheid gelukkig iets vanzelfsprekends.
Onze eerste taak als arts is om deze mensen gezond te houden (salutogenese). Naast algemeen gekende adviezen rond levensstijl gebeurt dit door het voorschrijven van een homeopathisch geneesmiddel passend bij de totaliteit van de symptomen van de patiënt.

Dit boek is een terugblik op mijn veertigjarige carrière. De proeflezers van het manuscript, allemaal reeds jarenlang homeopathisch patiënt, melden mij dat zij door het lezen van het boek voor het eerst de manier van denken en werken van de homeopathische geneeskunde begrijpen. Ook zijn zij zéér geboeid door de schets van de homeopathische geneeskunde binnen de maatschappij (dominante consensus, Big Pharma, wettelijke regeling, pers)

Het boek is ingedeeld in de volgende hoofdstukken:

Hoofdstuk 1: Ontwikkelingen in de moderne geneeskunde
De laatste jaren neemt binnen de klassieke geneeskunde de aan- dacht voor geïndividualiseerde geneesmiddelen meer en meer toe. Dit is een ontwikkeling afwijkend van het one size fits all-principe, waarbij alle patiënten met dezelfde aandoening hetzelfde medicijn krijgen. Daarnaast is er een toenemende belangstelling voor het microbioom. Deze veranderende visies beïnvloeden de manier om naar patiënten en geneesmiddelen te kijken en openen de deur naar nieuwe inzichten. Deze evolutie is toe te juichen en opmerkelijk, zeker als men bedenkt dat de homeopathische geneeskunde al vanaf haar ontstaan met geneesmiddelen werkt die worden voorgeschreven op basis van de individuele symptomen van de patiënt. Ook wordt er al meer dan 80 jaar ingewerkt op verstoringen van het microbioom.

Hoofdstuk 2: Dominante consensus
Het denkkader van het reductionisme wordt in de loop van de 19de eeuw meer en meer de norm binnen de geneeskunde en groeit uit tot de dominante consensus. Het empirisme wordt verlaten met als gevolg een schisma tussen de conventionele en de homeopathische geneeskunde.
Binnen het reductionistisch denkkader is het onderzoek volgens RCT (Randomized Controlled Trial) de meest aangewezen weg om de werking van een geneesmiddel te bewijzen. De door RCT bekomen resultaten worden beschouwd als door evidentie bewezen (E.B.M., afgekort Evidence-Based Medicine). Er zijn meerdere kanttekeningen te plaatsen bij deze manier van onderzoeken, maar kritiek wordt niet aanvaard.
Empirisme zou naast reductionisme weer een meer volwaardige plaats moeten krijgen. Het een sluit het ander niet uit. De ontdekkingen binnen de epigenetica zouden wat dat betreft een brug kunnen slaan.

Hoofdstuk 3: Dagdagelijkse praktijk
De drie basisprincipes waarop de dagdagelijkse homeopathische praktijk is gestoeld komen aan bod: de gelijkheid tussen de symptomen van de patiënt en deze verkregen via geneesmiddelenproeven, de dynamisatie als een specifiek proces van bereiding van homeopathische geneesmiddelen en de individualisatie, waarin de individuele patiënt en niet de ziekte centraal staat.
In het tweede onderdeel leg ik uit hoe je een geneesmiddel inneemt en welk effect het kan hebben. Vervolgens ga ik na wie onze patiënten zijn en waarom ze voor de homeopathische geneeskunde kiezen. Ten slotte beantwoord ik de vraag waarom de zoektocht naar een homeopathisch geneesmiddel zo complex kan zijn.

Hoofdstuk 4: 40 anekdotes
Naar aanleiding van mijn veertigjarige loopbaan als arts, haal ik in dit hoofdstuk 40 anekdotes aan uit de dagelijkse praktijk. Een anekdote is niet meer dan een kort onthullend verhaal over een opmerkelijk voorval. Het is de bedoeling om de lezer een inkijk te geven in onze manier van werken. Elke casus schenkt aandacht aan de klacht, een korte beschrijving van de persoonlijkheid van de patiënt, het voorschrift en een toelichting bij het voorgeschreven homeopathisch geneesmiddel.

Hoofdstuk 5: Coronacrisis
Dit hoofdstuk biedt een beknopt overzicht van de verscheidene epidemieën en pandemieën waar de mensheid in de loop van de 20ste eeuw mee te maken heeft gekregen en toont de rol van de homeopathische geneeskunde in de strijd tegen deze ziektes. De meeste aandacht gaat uiteraard naar de huidige coronacrisis en mijn persoonlijke ervaring tot 19 september 2020. Aan de hand van enkele casussen, illustreer ik de bijdrage die homeopathische geneesmidde- len mogelijk geleverd hebben. Ondanks deze bemoedigende resultaten, blijft deze benadering op verzet stuiten.

Hoofdstuk 6: Wet Colla
De zogenaamde Wet Colla, genoemd naar de toenmalige minister van Volksgezondheid Marcel Colla, is een wettelijke regeling in België̈ die het homeopathische veld in kaart brengt en regulariseert. In de jaren 70-80 van de vorige eeuw was er een grote toename van beoefenaars in de complementaire geneeswijzen waaronder de homeopathische geneeskunde. Het vastleggen van een kader waarin deze beoefenaars kunnen opereren, liep echter niet van een leien dakje. Dit hoofdstuk geeft een overzicht van dit moeizame politieke proces.

Hoofdstuk 7: Geschiedenis van de homeopathie
De Duitse arts Samuel Hahnemann is de grondlegger van de homeopathie. Zijn medische methode is gebaseerd op het gelijkheidsprincipe, zoals vermeld door Hippocrates: “Similia Similibus Curentur” of het “gelijke genezen met het gelijkende”. Dit hoofdstuk belicht de ontwikkeling van de homeopathische geneeskunde en richt zich specifiek op de evolutie in België̈, waar het al tijdens het leven van Hahnemann voet aan de grond krijgt. Ook zult u lezen dat ongeloof over de werking van de homeopathische geneesmiddelen niets nieuws onder de zon is. De situatie in enkele andere landen komt ook aan bod.

Hoofdstuk 8: Waarom niet één geneeskunde?
Ik ga dieper in op de reden waarom er volgens mij niet één geneeskunde is en deel mijn eigen ervaringen met de conventionele geneeskunde. In mijn praktijk werk ik in eerste plaats met homeopathische geneesmiddelen. Pas als een gewenst resultaat uitblijft, maak ik gebruik van de conventionele geneeskunde. Ik ben dus geen homeopaat, een benaming die vaak een negatieve bijklank heeft, maar wel “geneesheer met bijkomende kwalificatie in de homeopathische geneeskunde”. De veiligheid van de patiënt primeert en niet het gelijk van de een of andere benadering.

Hoofdstuk 9: De pers
De homeopathische geneeskunde wordt regelmatig negatief afgeschilderd in de pers. Vaak hebben journalisten geen enkele notie van deze manier van werken en stellen ze vragen die de gesprekspartner meteen in de verdediging duwt en geen ruimte creëert voor een diepte-interview. Ik bespreek enkele krantenartikelen en wijs op de vaak bevooroordeelde en soms ronduit vernederende toon die wordt aangeslagen.

Hoofdstuk 10: Patiënten
Dit hoofdstuk is gewijd aan de patiëntenverenigingen die blijvend ijveren voor hun recht op therapeutische vrijheid, met name voor de behandeling met homeopathische geneesmiddelen. De voordelen van de homeopathische geneeskunde voor het inwendige en uitwendige milieu worden aangehaald.

In mijn nawoord pleit ik voor één geïntegreerde geneeskunde die in eerste instantie met homeopathische geneesmiddelen op een zo zacht mogelijke manier het leed van de lijdende mens probeert te verzachten en indien nodig gebruik maakt van het ongelofelijk therapeutisch arsenaal van de conventionele geneeskunde. Ik eindig met een spreuk van Epictetus: "Iedereen wist dat het niet kon, tot er iemand kwam die dat niet wist". Laat mij degene zijn die het niet wist. Droom ik of droom ik niet?


Bent u geïnteresseerd om mee op reis te gaan, dan is het boek te verkrijgen in de praktijk voor de prijs van 25€.

Léon Scheepers

Bescherming van persoonsgegevens en gezondheidsgegevens

Dr. Léon Scheepers (hierna “ik/mij” genoemd), vertegenwoordigd door BV Scheepers L. Huisarts, hecht groot belang aan de bescherming van uw persoonsgegevens. Ik verwerk uw persoonsgegevens en gezondheidsgegevens met de nodige zorg en aandacht voor de veiligheid van deze gegevens. Persoonsgegevens zijn alle gegevens die toelaten dat u als persoon geïdentificeerd kan worden. Ik houd mij aan de wettelijke bepalingen rond de bescherming van persoonsgegevens en de rechten die u als patiënt heeft (waaronder de nieuwe Europese verordening en de wet op patiënten rechten). De persoonsgegevens en gezondheidsgegevens worden verwerkt door CGM CompuGroup Medical Belgium, Brusselsesteenweg 283 B10, 9230 Wetteren, met ondernemingsnummer BE0437.432.881, hierna “CGM” genoemd en worden enkel verwerkt voor het doeleinde waarvoor ze ingezameld zijn en enkel zolang dit hiervoor nodig is.

Doel van de verwerking

De persoons – en gezondheidsgegevens worden door mij verwerkt met als doel het verzorgen van een goede gezondheidszorg, zowel naar preventie als naar diagnose en behandeling toe (AVG artikel 9.1.f).Ik houd mij aan de wettelijke verplichtingen die mij als zorgverlener zijn opgelegd (AVG artikel 6.1.c), en ben onderhevig aan het beroepsgeheim (of geheimhoudingsplicht) (AVG artikel 9.3).

Uw persoons – en gezondheidsgegevens worden opgeslagen in een elektronisch medisch dossier (EMD), zijnde WINDOC geleverd door de bovenvermelde firma CGM. Tussen mijzelf als gebruiker en CGM is een verwerkingsovereenkomst gesloten in verband met de gegevensbeschermingswetgeving. Mijn paswoord voor dit programma wordt versleuteld opgeslagen zodat het voor derden niet mogelijk is dit paswoord terug te vinden in de databank. Verder sluit het EMD zich automatisch af nadat er 15 minuten niet meer in gewerkt is geweest. Om het programma terug te openen moet ik elke keer opnieuw het versleutelde paswoord inbrengen.

Een aantal persoonsgegevens kunnen verder gebruikt worden voor de financiële afhandeling van uw consultatie, voor boekhoudkundige verwerking worden er verder geen onmiddellijk identificeerbare gegevens gebruikt.

Bepaalde gegevens worden ook opgevraagd voor wetenschappelijk onderzoek. Sommige van deze samenwerkingen aan wetenschappelijk onderzoek gebeuren in het kader van wettelijke verplichtingen en kaderen binnen de volksgezondheid.

In bepaalde gevallen hebben ook medewerkers op het secretariaat (beperkte) toegang tot bepaalde persoonsgegevens, bijvoorbeeld bij het vastleggen van afspraken. Doel van deze verwerking is het vlotter laten lopen van de praktijkwerking, en de arts voldoende tijd te geven om aan de patiënten te besteden (AVG artikel 6.1.f). Deze medewerkers zijn ook verplicht tot geheimhouding, en hebben niet meer toegang tot uw gegevens dan strikt noodzakelijk voor het uitvoeren van hun takenpakket. Andere zorgverleners werkzaam in onze Medische Groepspraktijk H.C.A., gelegen Boekenberglei 191, 2100 Deurne, zijn eveneens gebonden aan het beroepsgeheim, en hebben ook enkel toegang tot die gegevens die nodig zijn om hun deel van de zorg op zich te nemen. Zowel medewerkers op het secretariaat als de andere zorgverleners werkzaam in onze groepspraktijk zijn op de hoogte van deze privacyverklaring en hebben een contract ondertekend waarin zij verklaren deze verklaring te respecteren.

Uw medisch dossier dient volgens de wettelijke bepalingen 30 jaar bewaard te worden. Overige informatie die niet tot uw medisch dossier behoort, wordt volgens de wettelijk vastgelegde termijnen bewaard of niet langer dan noodzakelijk voor het vervullen van het doel van de verwerking.

Delen van gegevens

De gegevens die ik van u verwerk, worden enkel gedeeld met andere artsen of zorgverleners met wie u een behandelrelatie hebt en dit in het kader van uw gezondheidszorg of anders geanonimiseerd gedeeld. Enkel deze informatie wordt gedeeld die noodzakelijk is voor uw behandeling door een andere zorgverlener.

Indien u uw geïnformeerde toestemming hebt gegeven, worden deze gegevens op beveiligde manier digitaal ter beschikking gesteld aan andere zorgverleners op het Collaboratief Zorgplatform (COZO). Enkel indien u een behandelrelatie aangaat met deze zorgverleners, zullen zij ook effectief inzage hebben tot uw gegevens.

In het kader van wettelijke verplichtingen zoals terugbetalingen van verstrekte hulp door verzekeringsinstellingen, worden bepaalde gegevens ook gedeeld met uw eigen ziekenfonds, of voor niet-verzekerde patiënten ten laste van het OCMW, met uw eigen OCMW.

Voor medewerking aan wetenschappelijk onderzoek, kunnen er ook gegevens worden verwerkt. Alle verwerkingen gebeuren door instanties die de correcte toelatingen en machtigingen hebben gekregen voor de verwerking van deze gegevens. Gegevens worden samengevoegd en alle maatregelen worden genomen zodat deze niet herleid kunnen worden naar individuele personen.

Uw rechten als patiënt

U hebt het recht op inzage van uw eigen persoonsgegevens via het Collaboratief Zorgplatform (COZO). U kan deze gegevens opvragen en inkijken. In bepaalde gevallen kan u vragen om de verwerking van de gegevens tijdelijk te beperken. Deze vragen kunnen enkel geweigerd worden indien deze een ernstige bedreiging vormen voor uw gezondheid. Een vraag tot het verwijderen van persoonsgegevens of beperking van de verwerking ervan kan enkel indien er geen wettelijke verplichtingen op de verwerking en bewaartermijnen van deze gegevens rusten. Vragen tot inzage in uw dossier kan u richten aan uw huisarts. Bij vragen of klachten kan u ook steeds bij uw arts of zorgverlener terecht.

Indien u een inbreuk vermoedt op de verwerking van uw persoonsgegevens en uw arts of zorgverlener kan geen uitsluitsel bieden, hebt u de mogelijkheid een klacht neer te leggen bij de Gegevensbeschermingsautoriteit.

Dr. Léon Scheepers
Vertegenwoordigd door BV Scheepers L. Huisarts 
Maatschappelijke zetel Boekenberglei 165, 2100 Deurne.